dźwigać tekę ministra edukacji narodowej mając trzydzieści kilka lat, to nie lada odwaga. Ogrom zadań nie przeraża lidera najmniejszej liczebnie partii. Mają koniunkturalne wsparcie koalicjantów można , wykorzystując demokratyczne zasady, robić co się chce. A chce się ministrowi robić głupstwa. Na złość chyba wszystkim wykształciuchom – polonistom, którzy mają w sprawie listy lektur uczniów polskich szkół swoje profesjonalne zdanie.
dźwigać tekę ministra edukacji narodowej mając trzydzieści kilka lat, to nie lada odwaga. Ogrom zadań nie przeraża lidera najmniejszej liczebnie partii. Mają koniunkturalne wsparcie koalicjantów można , wykorzystując demokratyczne zasady, robić co się chce. A chce się ministrowi robić głupstwa. Na złość chyba wszystkim wykształciuchom – polonistom, którzy mają w sprawie listy lektur uczniów polskich szkół swoje profesjonalne zdanie.
Minister nie lubi Gombrowicza, Kafki, Dostojewskiego, Goethego, Witkacego, Conrada, sybiraka – katorżnika Herlinga –Grudzińskiego. Prawnik z wykształcenia ma o historii literatury polskiej i powszechnej, jak się odkrywa w wypowiedziach prasowych, raczej mętne pojęcie. No, ale to już w Polsce tak bywało i bywa, że lekarz zostaje dyrektorem kopalni, a górnik kieruje fabryką tekstylną. Najważniejsze żeby był odpowiednio partyjny i lojalny. Omawiany minister jest należycie partyjny, ale kiepsko oczytany. Przebrnął pewnie przez trylogię Sienkiewicza i jako ten bogobojny Longinus Podbijpięta z Mysikiszek wychować chce nowe pokolenie szlachetków wymachujących szabelką. Mówił Zagłoba do Longina: „ Bo Bóg jest sprawiedliwy, waści na przykład dał wielką fortunę, wielki miecz i ciężką rękę, a za to mały dowcip” ( czytaj rozum). Jako mecenas – papuga zachwyca się muszkieterami z XVII wieku, nie dostrzegając przeogromnych przemian w mentalności Polaków, którzy owszem lubią Zagłobę, Wołodyjowskiego i Kmicica, ale traktują te postaci, i słusznie, rozrywkowo. Historia literatury to poważna nauka.
Nad twórczością pisarzy – poetów, prozaików, dramatopisarzy, od Mikołaja Reja po współczesnych noblistów – Miłosza i Szymborską , pochylają się badając ich teksty, liczne zastępy profesorów, przy uniwersytetach funkcjonują od wieków wydziały humanistyczne, pracują instytuty badawcze. Tam są specjaliści wysokiej klasy – ich trzeba słuchać i dać możliwość ułożenia kanonu lektur szkolnych. Minister , co nie tak dawno temu zdał maturę ( nie wiemy w jakim stylu) wie wszystko jednak lepiej, wie co jest do czytania w szkole źle obecne. Pewnie słucha też swego zastępcy, co to wierzy w Adama i Ewę, a Darwina wyciąłby z programu biologii. Lider Ligi Obrony Kraju przed Gombrowiczem i innymi Zboczeńcami pewnie zrobi swoje. Radzę jednak najpierw tę listę lektur przesłać do konsultacji swemu koledze wicepremierowi, który co prawda jest bez matury, ale pewnie ktoś mu przeczytał „ Karierę Nikodema Dyzmy”. A propos – czy ta książka Tadeusza Dołęgi Mostowicza nie powinna być na jednym z pierwszych miejsc sławnej listy? Jak dotąd przeżywamy hańbę domową, albo raczej ministerialną.
Co będzie dalej? Wybory w 2009 roku.
Jan Lekturowy
P.S. O hańbie domowej pisał Cyprian Kamil Norwid w: „ Duch Adama i skandal”. Taki też tytuł nadał swoje książce Jacek Trznadel ( Paryż 1986).