Rozpoczął się rok 2018 – rok wyjątkowy z uwagi na setną rocznicę odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Jaki to będzie rok? Czego możemy się spodziewać? Czego powinniśmy oczekiwać?
Sprawy małe i duże
Mawia się, że sprawy duże składają się z wielu spraw małych. W tym roku jednak sprawa duża ma wyjątkowo doniosły charakter. Na rok 2018 przypada bowiem setna rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę. To wyjątkowa okazja do refleksji – zarówno nad naszą historią, jak i nad obecnym stanem naszej Ojczyzny.
Jako niepoprawny optymista mam nadzieję na to, że w ciągu najbliższych kilku miesięcy uda się nam wyciągnąć wiele konstruktywnych wniosków – tak z naszej historii jak i obecnej sytuacji. Od tych wniosków zależy bardzo wiele, bowiem jesienią – w listopadzie – zaplanowane jest referendum konstytucyjne, w którym podejmiemy decyzję o przyszłości naszej Ojczyzny.
Młoda Polska, wojna, komunizm, Wolna Polska
Mijające 100 lat to okres bardzo burzliwy w dziejach naszego narodu i naszej Ojczyzny. Najpierw, był to czas budowania państwa polskiego od podstaw. Następnie, trudny i okrutny czas wojny, po której Polska powróciła na mapę Europy, choć nie jako państwo w pełni suwerenne. Tchnienie wolności przyniosły dopiero zmiany, które nastąpiły w roku 1989 – choć dla wielu, ta wolność miała charakter jedynie pozorny.
Niezależnie od tego, czy stoją Państwo na stanowisku, że Wolna Polska zaczęła się w 1989 r. lub dopiero teraz się nią staje, warto zastanowić się nad tym, jakie czynniki naszą Ojczyznę wzmacniały, a jakie ją osłabiały na przestrzeni ostatnich 100 lat. Warto zatem rzucić okiem wstecz, na rozwiązania systemowe, które kształtowały Polskę w dwudziestoleciu międzywojennym, w czasach PRL i w tzw. III RP. Warto również spojrzeć w przyszłość i zastanowić się, jakiej Polski chcemy teraz i w przyszłości.
Polska moich marzeń
Moim marzeniem jest silna, bezpieczna Polska. Polska zamożna, Polska wrażliwa na słabszych i Polska, z którą będą się liczyć silniejsi. Polska rządzona w sposób mądry, perspektywiczny i odpowiedzialny. Polska, w której decydujący głos będą mieć jej obywatele, a nie przysłowiowe kasty lub klany. Polska, w której władza – nieważne czy ustawodawcza, wykonawcza, sądownicza czy też samorządowa – będzie się liczyć z głosem obywateli i będzie działać na rzecz ich interesu. I tylko ich interesu.
Czy dojrzeliśmy już do demokracji?
Wiem, że piszę to nie po raz pierwszy, ale o tym – czym jest demokracja, będę przypominał tak długo, aż tę demokrację w Polsce mieć będziemy. Niektórzy z Was mogą się zastanawiać – jak to, to w Polsce nie ma demokracji? Ano, nie ma. Co prawda w Konstytucji jest napisane, że władza w naszej Ojczyźnie należy do obywateli, jednak to, co jest w tej Konstytucji zapisane dalej powoduje, że władza w Polsce należy w praktyce do kast i klanów, skupionych wokół różnych partii politycznych. Aby to zobrazować, zadaję Państwu pytanie – czy jako obywatele, macie wpływ na to co się dzieje w kraju, w gminie, w powiecie? Czy władza podejmuje decyzje zgodnie z Waszymi oczekiwaniami? Czy macie możliwość rozliczenia tych, którzy działają wbrew Waszej woli lub Waszemu interesowi?
Tytułem przykładu przytaczam sprawę budowy drugiego więzienia w Brzegu, która jest wręcz modelowym przykładem tego, jak władza nie powinna traktować obywateli. Brak konsultacji, brak dialogu, a nawet brak jakichkolwiek rzeczowych argumentów – tak w praktyce wygląda demokracja po polsku. Skoro jednak władza nie jest zobowiązana przepisami prawa do dialogu z obywatelami, jesteśmy zdani na jej przyzwoitość, a tej – w omawianym przypadku – niestety zabrakło.
Nadzieja jest w Was
Mam jednak nadzieję na to, że podając przykład, bliski nam wszystkim, przykład sprawy małej z perspektywy Warszawy i sprawy wielkiej z perspektywy Brzegu, pobudzę Państwa do refleksji nad koniecznością wprowadzenia gruntownych zmian o charakterze systemowym i ustrojowym. Właśnie tego powinniśmy oczekiwać w roku 2018, w roku setnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Nie tego, że władza stanie się przyzwoita i zacznie prowadzić dialog z obywatelami i traktować ich poważnie. Powinniśmy oczekiwać zwiększenia świadomości obywatelskiej, powinniśmy rozmawiać ze swoimi bliskimi o tym, że zmiany są nie tylko konieczne, ale również możliwe. Dzięki temu powstanie atmosfera, w której uda się nam przeprowadzić gruntowną reformę polskiego prawa, a co za tym idzie – Polski, aby to władza była w końcu dla obywateli, a nie obywatele dla władzy – czego Państwu życzę z całego serca, na ten nowy, 2018 rok.
Paweł Grabowski – radca prawny, politolog, poseł obywatelskiego ruchu Kukiz’15. W wyborach parlamentarnych uzyskał mandat od ponad 4,5 tysiąca mieszkańców Opolszczyzny, mimo iż nigdy nie należał do żadnej partii politycznej. Specjalizuje się w prawie finansowym, gospodarczym oraz konstytucyjnym. W Sejmie jest członkiem Komisji Finansów Publicznych, Komisji Gospodarki i Rozwoju oraz Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Pełni również funkcję przewodniczącego podkomisji ds. mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw. W naszym regionie można spotkać go m.in. w biurach poselskich w Brzegu, Nysie i Opolu, do których serdecznie zaprasza. Więcej na www.grabowski.tv oraz facebook: kukiz15grabowski.
