Saszetka z kisielem

0
Reklama
Materiał wyborczy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość
Materiał wyborczy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość
Materiał wyborczy KWW Krzysztofa Grabowieckiego

 W dobie Internetu papierowe gazety pędzą w piętkę. Jest to dramat niemalże wszystkich tytułów. Bieda – panie – bieda rozpanoszyła się w zagrzybionych, niedogrzanych i od zawsze niemalowanych redakcjach.

W dobie Internetu papierowe gazety pędzą w piętkę. Jest to dramat niemalże wszystkich tytułów. Bieda – panie – bieda rozpanoszyła się w zagrzybionych, niedogrzanych i od zawsze niemalowanych redakcjach.

Wydawany na coraz bardziej śliskim papierze tygodnik Wprost, a w warstwie merytorycznej: wrzaskliwa, tydzień w tydzień epatująca histerycznymi newsami/donosami kolorówka, ta sama, która „tryumfalny pochód” rozpoczęła od szokującej okładki z fotomontażem wizerunku Matki Boskiej i posła Marka Jurka, jako dzieciątkiem – boryka się z nie lada kłopotami. To autorska hipoteza i z łatwością ją obronię.

Reklama - ciąg dalszy wpisu poniżej
Materiał wyborczy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość
Materiał wyborczy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość
Materiał wyborczy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość

Zamiast dołączyć do kolejnego numeru pożywnego gratisa, coś w postaci sprasowanego big maca z saszetką keczupu, tygodnik Wprost sprzedaje się z „wyjątkową płytą” CD. Dysk bynajmniej nie zawiera songów ukochanej przez Polaków obojga płci Dody. Z nachalnych reklam dowiadujemy się, że Wprost daje nam rzecz długo wyczekiwaną. Każdy koneser może do swojej kolekcji już od teraz dołożyć zapis józiolenia (cyt. L. Miller), czyli bełkotliwy monolog Oleksego, który po pijaku dał się nagrać w gościnie u Gudzowatego. Marketingowcy wiedzą, że to wabik nieco zwietrzały, toteż płytkę ubogacili „wykładem” pewnego rasisty z miasta słynącego z Krzywej Baszty i z pierników, tokującego o czarownicach taplających się w szambie. Ludzie! Oto prawdziwy cud: czarownice zaklęte w formacie mp3.

 Do kogo ów błyszczący gratis jest kierowany? – zadręczam się. Przecież nie do mojego pokolenia, które do techniki cyfrowej podchodzi, jak pies do jeża. Prawda jest taka, że ludzie masowo uciekają od chorej rzeczywistości, gdzie każdy każdego nagrywa, idą na emigrację estetyczną. W zaciszu domowym odkurzają czarne płyty, choćby Elvisa Aarona Presleya i Czerwonych (to straszne – czerwonych!) Gitar i koją duszę słuchając: „I Need your Love Tonight” albo „Kwiaty we włosach”, upajają się dźwiękami zagranymi (najlepiej!) na walizkowym adapterze Bambino. Na kultowym sprzęcie, którego uruchomienie nie wymaga klikania w nafaszerowanego opcjami pilota, z wcześniejszym przestudiowaniem tysiącstronicowej instrukcji obsługi.

W najbliższym czasie nie spodziewam się udziału w imprezie podczas której w paszczę sonyaka ktoś wrzuci sidika z rydzykową muzą. Pod takie dźwięki idzie nawet zatańczyć punkowe pogo, w porywach zaś zaśpiewać karaoke. Nie, to nie mój świat. Kończąc temat wydawniczego hitu tygodnika Wprost – twierdzę, że wydawca strzelił samobója. Moje pokolenie tego nie kupi, także i znana mi młodzież mimo, że z łatwością obsługuje wypasiony sprzęt audio. Czyjeś bredzenia rodem z rezerwatu troglodytów nikogo normalnego już nie obchodzą. Rozmiłowanie w takich klimatach to przecież istna perwersja. Bo my i nasze dzieciaki nie jesteśmy zboczeńcami zdolnymi podniecać się wynurzeniami facetów, którzy – używając obowiązującej nowomowy – „znaleźli się w kręgu podejrzeń”.

Co można poradzić cienko rzeźbiącym gazetom? Jak mają funkcjonować, jak się sprzedawać, by komornik do nich nie zaglądał? Nie mam biznesowych talentów, powiem więcej: podejrzewam nawet, że moje felietony onegdaj zaniżyły sprzedaż Kuriera Brzeskiego a obecnie dołują rozdawnictwo Panoramy Powiatu Brzeskiego. Kierując się humanitarnymi pobudkami poszedłem więc na – tu lepiej się przeżegnam – układ i publikuję non profit, zadowalając się gminną sławą.

Jak się jednak okazuje nie brak u nas ludzi przebojowych i zdolnych niebywale, potrafiących odradzać się niczym feniks z popiołów. Tacy goście z pewnością wydobyliby z rozpaczy niejedną redakcję. Dowiaduję się właśnie, że Brzeg stracił a Niemodlin zyskał menagera pierwszej klasy. Brzeg odtrącił – Niemodlin przytulił – możnaby spuentować. Niemodlinianom od niedzieli burmistrzuje nasz eks wiceburmistrz. Niektórzy podkpiwali (wstydźcie się!), że zwłaszcza na początku kadencji, wiceojciec Brzegu lubował się w peregrynacjach po brzeskich szkołach, przedszkolach i żłobkach, o czym szeroko donosiła lokalna prasa, opatrując materiał obowiązkowym zdjęciem. Z plotkarskich źródeł wiem, że te wizytacje wiązały się z degustacją stołówkowych specjałów, np. żurawinowego kisielu, smakołyku preferowanego przez starszaki i nie dbające o linię dziewczęta.

To jednak przeszłość. Dzisiaj pękam z dumy: Brzeg – kuźnią kadr!

Leszek Tomczuk

 

Reklama
Materiał wyborczy Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość
Materiał wyborczy KOALICYJNY KOMITET WYBORCZY KOALICJA OBYWATELSKA
Materiał wyborczy KWW ŁĄCZY NAS BRZEG - GRZEGORZ CHRZANOWSKI