Felietony

Miller – wiecznie żywy

Przez

10 października 2014

Reklama

Materiał wyborczy KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW PRZYJAZNA GMINA DAMIAN MACHETA

KC w mediach rządzi

Mamy nowy rząd, a w mediach dalszy ciąg rządowej propagandy. Pomiędzy reklamami oraz serwowanymi nam, aż do znudzenia, filmami typu „Stawka większa niż życie” lub „Czterej pancerni i pies” – na wizji dominują uśmiechnięte oblicza polskich premierów. Do wyćwiczonego i nieszczerego uśmieszku Donalda Tuska już dawno przywykłem. Gdy lekko do góry podciąga kąciki ust Jarosław Kaczyński, to odnoszę wrażenie, że prezes za chwilę zaśnie. Natomiast nowa premier, Pani Ewa Kopacz, nerwowo przybiera sztuczne pozy i widać, że ma poważne trudności z kontrolowaniem, nie tylko własnego rządu, ale także uśmiechu na twarzy. Jednak scyzoryk otwiera mi się w kieszeni, gdy widzę radosny półuśmieszek na buzi lidera SLD, Pana Leszka Millera. Przypominam młodzieży, że ten wytrawny polityk w latach sześćdziesiątych (zeszłego wieku!) był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej (ZMS). W latach siedemdziesiątych był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) i członkiem Komitetu Centralnego PZPR. To właśnie ludzie z KC rządzili Polską i odpowiadali za całe zło PRL-u. Miller, z zawodu elektryk, podobnie jak wielu ówczesnych pseudo-komunistów, rozpoczął studia polityczne przy… KC PZPR. Jego „uczelnia” szkoliła kadry partyjne w duchu Marksizmu i Leninizmu, głównie w oparciu o sprawdzone wzorce sowieckie. Placówka, kształcąca tzw. politruków, miała wielu „wybitnych” absolwentów. Kilku z nich, oprócz Millera, nadal gwiazdorzy w telewizji. Przykłady? Oto one: Tadeusz Iwiński – poseł, Longin Pastusiak – były marszałek Senatu, Janusz Zemke – europoseł. Przyznam, że nie potrafię zrozumieć, czemu polska lewica, partia tak potrzebna społecznie, ciągnie za sobą ten ogon.

Reklama - ciąg dalszy wpisu poniżej

Materiał wyborczy KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW PRZYJAZNA GMINA DAMIAN MACHETA

Platforma Osobliwości

Jeśli o telewizję chodzi, to widziałem w niej ostatnio Panią Ewę Kopacz, prezentującą w transmisji na żywo członków swojego (nowego) gabinetu. Patrząc na twarze kilkunastu jej ministrów – chwilami odnosiłem wrażenie, że to jakaś reklama pasty do zębów. Wszyscy, jak jeden mąż, szczerzyli do kamery zęby. Uśmiechy były na rozkaz, co każdemu widzowi rzucało się w oczy. Ten propagandowy spektakl zepsuł jedynie minister gospodarki Janusz Piechociński (PSL). Najwyraźniej uśmiechanie się pod publikę, podobnie jak rządzenie, jakoś mu nie wychodzi. Jedynym politykiem ze smutną twarzą był Bartosz Arłukowicz. Ale jemu trzeba to wybaczyć, ponieważ zadowolenie na twarzy ministra zdrowia – po tym, co dzieje się w polskich przychodniach, szpitalach i aptekach – byłoby nie na miejscu. Niedawno pisałem, że wkrótce, po opuszczeniu Polski przez świtę Donalda Tuska, będą wychodzić na jaw różne rządowe aferki. Pierwsze już mamy. Oto niedawny współpracownik premiera, bohater rządowej propagandy, w nagrodę załapał się do… zarządu Orlenu. Człowiek, który z trudnością rozróżnia benzynę od oleju napędowego, miał dostać za… (nie wiadomo za co!) wysoką gażę, ponad 150.000 zł miesięcznie! Szef Platformy Obywatelskiej kilka tygodni temu w sejmie zapowiedział podwyżki dla emerytów, rzędu 30 złotych. Zaś swojemu kolesiowi z partii załatwił posadkę z wynagrodzeniem 5 tysięcy razy wyższym. Ech! Gdybym ja miał taką pensyjkę! W ogóle nie myłbym swojego gruchota, tylko co tydzień kupował sobie u dealera… czysty i lśniący nowy samochód.

Uniuszka – kłamczuszka

Przejrzałem niektóre lokalne media i zauważyłem, że do kampanii wyborczej jako jedna z pierwszych włączyła się – była radna – Pani Maria Wojtczak. Tak, to ta Pani doktór, która ma specjalizację z… pisania o burmistrzu Huczyńskim. Pani Maria nie lubi nikogo, za wyjątkiem siebie, a burmistrza – wprost nienawidzi. Gdyby burmistrz był z Unii Wolności, albo (przynajmniej!) jej kuzynem, no… to byłaby inna sprawa. Ale Wojciech Huczyński to pracowity urzędnik, przykładny ojciec i mąż, a w dodatku katolik. Dlatego też – zgodnie z polityczna tradycją UW – należy publicznie go zgnoić. Cóż nieprawdziwego, tym razem, wysmarowała Pani doktór o nim? Ano, w ostatnim wydaniu GB napisała, że… w wyniku błędnych decyzji burmistrza, podjętych przy restrukturyzacji EKOGOK, (uwaga, teraz precyzyjnie cytuję!): „gmina Brzeg straciła prawo do dywidendy, wynikającej z 58% udziałów naszej gminy w tej strukturze gospodarczej”. Szanowna Pani. Albo niesłusznie (!) pobiera Pani nauki – ekonomiczne u radnego Surdyki, a prawne – u Niesłuchowskiego, albo – Pani te oczywiste kłamstwa publikuje złośliwie. Po pierwsze, w całym tym śmieciowym biznesie, zwanym potocznie ekogokiem – nie ma i nigdy nie było żadnej dywidendy! Ten ekogok jest tylko zwyczajnym porozumieniem kilku gmin w celu… wspólnego działania. Ekogok funkcjonuje na podstawie ustawy o samorządzie, a nie w oparciu o kodeks handlowy. Jako była radna powinna Pani wiedzieć, że gmina to nie sklep monopolowy, ani zieleniak i nie może zarabiać. Jeśli Pani zamówi poradę u studenta I. roku prawa, to on to Pani wszystko dokładnie wyjaśni. Ponadto, gmina Brzeg… nie ma w tej gospodarczej strukturze, jak to Pani błędnie podaje: „58% udziałów”. Na 13 głosów Rady – tego ekogoku – Brzeg ma tylko 3 głosy, co stanowi zaledwie 23% całości. Walnęła się Pani w rachunkach, nie tylko o 100, ale o ponad 150%. Chyba to dobrze, że nie jest już Pani radną. Mieszkańcy Brzegu, wcześniej niż ja, poznali się na Pani niekompetencji. Na przyszłość proszę więcej ich nie oszukiwać, bo publikowanie kłamstw w gazetach, to – że zacytuję Pani własne słowa – „barbarzyńskie obyczaje”.

Marek Popowski

Reklama

Materiał wyborczy KOMITET WYBORCZY WYBORCÓW PRZYJAZNA GMINA DAMIAN MACHETA