„Mały Książę” powstał w 1942 r. w Ameryce z myślą o przyjacielu autora, który cierpiał w okupowanej przez Niemców Francji. Przetłumaczono go na 270 języków i dialektów, co czyni go najczęściej tłumaczonym dziełem literatury światowej zaraz za Biblią. Na rynek wypuszczono również ponad 400 licencjonowanych produktów związanych z „Małym Księciem”, włącznie z damskimi butami. Polski przekład pojawił się pięć lat później. „Mały Książę” wzbudził wyjątkowe zainteresowanie polskich czytelników.
Dowodem na to jest fakt, że przekładu tekstu z francuskiego na język polski podjęło się aż 18 różnych tłumaczy. Poza tym język polski jest pierwszym na świecie, na który przełożono „Małego Księcia”.W Polsce wydano go także w języku łemkowskim a w 2015 pojawiła się wersja napisana gwarą poznańską o wdzięcznym tytule „Książę Szaranek” Skąd więc ta trwająca już 70 lat fascynacja przygodami złotowłosego chłopca?
Uczniowie klasy II b PG w Olszance otrzymali zaproszenie, aby wspólnie z członkiniami Dyskusyjnego Klubu Książki na nowo odkryć przesłanie płynące baśni Saint-Exupéry’ego. Zamiast tradycyjnej lekcji polskiego w środowy poranek odbyło się spotkanie w Gminnej Bibliotece Publicznej w Olszance. Wszystkich powitała pani bibliotekarka- Bożena Adamowicz, która opowiedziała co nieco o kulisach powstania utworu, przypomniała poetycką piosenkę w wykonaniu Kasi Sobczyk. Przez ponad godzinę goście delektowali się głośnym czytaniem utworu. Uczniowie początkowo wzdrygali się przed publicznym wykonaniem. Swobodna atmosfera sprawiała, że wyzbyli się tremy, nie czuli się onieśmieleni a później chętnie dyskutowali o swoich wrażeniach, wymieniali się poglądami. Po krótkiej przerwie na poczęstunek gimnazjaliści otrzymali zadanie- wykonanie dowolną techniką plakatu inspirowanego treścią utworu. Kolejną godzinę uczniowie pilnie pracowali, ostatecznie prezentując trzy prace, każdą dotyczącą innego problemu. Wszystkie można podziwiać w bibliotece w Pogorzeli.
Spotkanie przebiegło w miłej atmosferze. Uczniowie mogli na nowo odkryć przesłanie książki, jeszcze raz przemyśleć niektóre sentencje. Mam nadzieję, że została zapoczątkowana nowa tradycja spotkań bibliotecznych. Kolejne jest już umówione.
Adriana Gall
