Dzisiaj nazwalibyśmy to bestialstwem i brakiem ludzkich odruchów. Wtedy uznano to za doskonały plan i pomysł na zagospodarowanie psów, które są tańsze i przede wszystkim bardziej sprawne niż ludzie.
Rosjanie wymyślili, że psy z ładunkami wybuchowymi będą zwinniejsze od człowieka i postanowili zrealizować swoje zamysły wykorzystania czworonogów.
Powstały ośrodki przygotowujące psy do działań w charakterze ruchomych min. Pies przeciwpancerny, psia mina – pies z przymocowanymi do niego materiałami wybuchowymi, trenowany do wbiegnięcia pod pojazd gąsienicowy (zwłaszcza czołg) nieprzyjaciela. Gdy pies wchodził pod czołg, łamał przymocowaną do jego grzbietu antenę i włączał zapalnik detonujący materiał wybuchowy.
Przeciwpancerne psy – historia niezwykła
Instruktorzy z armii radzieckiej trenowali psy przez morzenie ich głodem przez kilka dni, a następnie umieszczanie pokarmu pod czołgiem z włączonym silnikiem, zachęcając głodne psy, aby podbiegały do pojazdu i wchodziły pod niego, by wyciągnąć pokarm. Dodatkowo czołg poruszał się z różną prędkością, strzelał z karabinu maszynowego i z działa tak aby przyzwyczaić psy do warunków bitewnych.
Przebieg „służby” psa to: podbiec pod czołg przeciwnika i aktywować ładunek co oczywiście robiło z psa kamikaze
Aktywacja następowała poprzez złożenie się dźwigni powodującej wyciągnięcie zawleczki.
Pierwsze użycie psów przeciwpancernych w czasie wojny niemiecko-radzieckiej nastąpiło w lipcu 1941. Radziecka kompania liczyła 212 psów, z których 20 wysłano do ataku zakończonego klęską. Żaden z psów nie wykonał zadania – część została zabita przez nacierających razem z czołgami żołnierzy niemieckich, część uciekła z pola bitwy a pozostałe psy wróciły na pozycje radzieckie. Wkrótce kompania razem z 108 pozostałymi psami dostała się do niewoli. Niemieckie dowództwo dowiedziało się o istnieniu „tajnej broni Stalina” i nakazało żołnierzom polowanie na wszystkie psy w rejonie działań bojowych.
Ogółem w II wojnie światowej wzięły udział 33 specjalistyczne jednostki psów przeciwpancernych w których walczyło ponad 9,5 tysiąca tych zwierząt.
Podobno psia jednostka złożona z owczarków alzackich odniosła sukces na Łuku Kurskim gdzie 16 psów unieszkodliwiło 12 czołgów niemieckich. Rosjanie chwalili się, że psy „upolowały” aż 300 pojazdów pancernych co raczej jest propagandą gdyż chcieli usprawiedliwić wysokie koszty tego pomysłu bo wszystko utonęło we wszechzwiązkowym bałaganie, niekompetencji i prowizorce.
Taki oto tragiczny los zgotowali zwierzętom tzw. wyzwoliciele.