Ostatnie tygodnie w gimnazjum w Kościerzycach obfitowały zarówno w wydarzenia kulturalne, jak i naukowe.
We wtorek 24 marca, w rocznicę przysięgi Tadeusza Kościuszki na krakowskim rynku, odbyła się uroczysta akademia z okazji Dnia Patrona. Organizatorką uroczystości była tradycyjnie Małgorzata Jarosz. Tym razem przedstawiono barwną inscenizację, ukazującą w pigułce życiorys Kościuszki: od dzieciństwa, poprzez naukę w szkole rycerskiej, aż po ostatnie chwile życia. Na szczególne wyróżnienie zasługują znakomite popisy aktorskie, taneczne i wokalne uczniów z klasy II a. Z okazji tejże akademii wykorzystano po raz pierwszy bogate stroje, wykonane na zamówienie szkoły w pracowni krawieckiej Sylwii Mazur z Tarnowca.
Środki na sfinansowanie tej niecodziennej inwestycji pochodziły z projektu edukacyjnego „Mój lepszy start”, w którym gimnazjum aktualnie uczestniczy. Dzięki wykorzystanym kostiumom, poszczególne sceny wypadły bardzo widowiskowo i sugestywnie, wspaniale oddając klimat epoki.
Po dawce kultury, uczniowie PG w Kościerzycach stanęli przed szansą uczestnictwa w niecodziennym wydarzeniu edukacyjnym – lekcji biologii na żywo. W czwartek 26 marca, szkołę po raz kolejny odwiedzili bowiem przedstawiciele Agencji Impresyjno – Artystycznej „Klaps” z Krakowa, z którą od kilku lat współpracuje Joanna Staroń i to z jej inicjatywy odbywają się takie prezentacje. Tym razem bohaterami spotkania były płazy. Uczennica kl. III a – Kamila Dobrzańska, dzieląc się swoimi wrażeniami, powiedziała: – Obejrzenie z bliska ropuchy, drzewołazów o różnych barwach, traszki, czy rzekotki drzewnej było niesamowitym doświadczeniem. Cieszę się, że mogłam uczestniczyć w tym pokazie. Jej opinia nie jest odosobniona, dlatego lekcje biologii na żywo cieszą się wśród uczniów ogromną popularnością.
A w Prima Aprilis, tuż przed feriami świątecznymi, uczniowie mieli okazję obejrzeć przedstawienie pantomimiczne pt. „Jezus i Jego krzyż”, zrealizowane przez uczniów kl. II a, pod czujnym okiem Lecha Chamota i Jolanty Sienkiewicz-Kawałko. Pantomima składała się z kilku scen. Pierwsza nawiązywała do wydarzeń ewangelicznych, uzdrowicielskiej działalności Jezusa. Druga pokazywała odrzucenie właściwych symboli religijnych, np. krzyża, na rzecz pseudo-wartości. W ostatniej scenie nastąpiło symboliczne zwycięstwo krzyża, prawd głoszonych przez Jezusa. Ukazano ich nieodzowność w codziennym życiu. Na podstawie przedstawionej sztuki można bezsprzecznie stwierdzić, że bez użycia słów również można przekazać wiele cennych wartości, a siła oddziaływania takiego przekazu jest jeszcze większa.
M.Jarosz
