Listopad to miesiąc, w którym szczególnie dużo, szczególnie głośno i szczególnie dobitnie mówi się o prawach dziecka, dlatego że to właśnie 20 dnia tego miesiąca w roku 1989 została uchwalona międzynarodowa Konwencja o prawach dziecka – dokument obowiązujący niemal we wszystkich państwach świata.
W tym roku nasze miasto otrzymało zaszczytne miano STOLICY PRAW DZIECKA i zostało objęte opieką Rzecznika Praw Dziecka – pana Marka Michalaka. Dzięki temu Brzeg wręcz tętnił od różnych imprez, które towarzyszyły temu wydarzeniu.
Publiczna Szkoła Podstawowa nr 5 aktywnie włączyła się do akcji. Po budynku krążył duch Janusza Korczaka, a w oczy rzucały się jego mądre słowa wyeksponowane w gablotach i na gazetkach.
O prawach dziecka mówiono podczas lekcji i na apelach, cytowano artykuły Konwencji oraz utwory literackie, przeprowadzano quizy i konkursy. Nawet specjalny gość pani Dorota Zawadzka – psycholog znana z programu telewizyjnego „Super niania” przypomniała uczniom Piątki na czym polega respektowanie ich potrzeb w każdej sferze życia.
Jednak chyba najważniejszy jest głos tych, których sprawa dotyczy – dzieci. To one, w typowy dla swojego wieku i wrażliwości sposób, najpiękniej opowiadają o swoich uczuciach. O tym, czego pragną, o tym, co je boli, o tym, co zachwyca. A opowiadają na różne sposoby. Malują, robią zdjęcia, piszą wiersze, występują w spektaklach.
Chcielibyśmy, by ich głos niósł się jak najdalej. Uczniowie szkolnego teatru KJUNG wyrazili w artystycznej formie pragnienia wszystkich dzieci. A czego dzieci pragną najbardziej? Prawdziwej uwagi i uważności dorosłych, nielekceważenia ich zdania, odpowiadania na pytania, refleksji nad tym, o czym mówią, szacunku dla niepowodzeń, nieżartowania z ich łez i bólu. Tego bólu, co duszę dotyka, a, jak wiemy, ta u dziecka jest wyjątkowo delikatna.
Wrażliwie, wnikliwie i tkliwie wypowiedzieli się też członkowie koła literackiego.
Martyna Jączyk
* * *
Mam prawo pisać wiersze.
Mam prawo zmieniać nuty w piosence.
Mam prawo śmiać się wesoło
i ubierać się kolorowo.
Mam prawo słuchać śpiewu ptaków.
Mam prawo wędrować po górskim szlaku.
Mam prawo tańczyć i śpiewać,
i czasem złe humory miewać.
Daria Raczyńska
* * *
Mam prawo do własnego zdania,
mam prawo do podejmowania decyzji.
Mam prawo do samodzielności.
Mam prawo do bycia tym, kim jestem!
Drogi Rodzicu, Nauczycielu! Drogi Dorosły!
My, dzieci, mamy swoje prawa,
które są dla nas ważne.
Postaraj się, byśmy bezpiecznie
czuli się przy Tobie.
Mamy prawo do dobrego traktowania.
Drogi Rodzicu, Nauczycielu! Drogi Dorosły!
Nie pozwól na bicie, poniżanie i znieważanie
żadnego dziecka.
Stój na straży naszych praw.
Karol Napierała
Mam prawo!
Dorosły człowieku,
mam prawo do uśmiechu.
Dorosły człowieku,
mam prawo do marzeń
i do własnych zdarzeń.
Dorosły człowieku,
mam prawo do własnego zdania
i ciągłego pytań zadawania.
Dorosły człowieku,
mam prawo do swojej godności
i do twojej miłości.
Dorosły człowieku,
mam prawo popełniać błędy.
Nigdy mnie nie krytykuj,
nie dawaj zwątpienia.
Dorosły człowieku,
jestem dzieckiem.
Wiktoria Janicka
* * *
Mam prawo popełniać błędy,
mam prawo mieć własne zdanie,
mam prawo uczyć się na błędach,
mam prawo poznawać świat,
mam prawo marzyć,
mam prawo pomagać innym.
Jestem sobą
i nie chcę, by ktoś mnie zmieniał.
Cieszę się z tego, jakim człowiekiem jestem,
bo wiem, że się staram być
jak najlepszy.
Mam prawo być
sobą.
