Jest to jedyna topograficzna nazwa miejscowości na terenie gminy wiąże się z szatą roślinną. Dawniej brzmiała ona prawdopodobnie Olszyna, od krzewów rosnących na podmokłych polach i łąkach.
Olszanka
Jest to jedyna topograficzna nazwa miejscowości na terenie gminy wiąże się z szatą roślinną. Dawniej brzmiała ona prawdopodobnie Olszyna, od krzewów rosnących na podmokłych polach i łąkach. Pierwsza wzmianka o tej wsi pochodzi z roku 1333, ale już wtedy Alczenow – odbiegała od nazwy pierwotnej, późniejsza Alzenau – całkowicie zgermanizowana przez niemieckich osadników. Po 1945 roku z niewiadomych przyczyn przez kilka lat posługiwano się nazwą Aleksandrowa.
Jak wykazały badania archeologiczne w miejscu dzisiejszej Olszanki istniała osada wczesnośredniowieczna. Na tym równinnym terenie dominował w średniowieczu niwowy układ pól. Miało to poważne następstwa dla sposobu uprawy ziemi i zbiorów oraz życia gromadzkiego. W takim układzie gruntów wszyscy musieli równocześnie wykonywać tę sama pracę (orkę, żniwa). Był to znany w średniowieczu i później przymus niwowy. Podyktowany on był ścisłą zależnością gromady od pojedynczego osadnika i na odwrót. Wsie z niwowym układem gruntów miały zazwyczaj również określony kształt. Olszanka była wsią o kształcie owalnicowym – harmonijnym, miłym dla oka, a także celowym i dogodnym w funkcjonowaniu. Właścicielem Olszanki, jak i wielu okolicznych wsi, od XIII w. do XVI był ród Pogorzelów, którego potomek Przecław z Pogorzeli został w 1341 roku biskupem wrocławskim i wniósł duży wkład w gospodarkę okolicy. Od 1606 roku Olszanka była własnością miasta Brzeg przynosząc mu spore dochody.