Dzisiaj w sobotę 6 lutego obchodzimy Dzień Boba Marleya, Międzynarodowy Dzień Zerowej Tolerancji dla Okaleczania Żeńskich Narządów Płciowych oraz Międzynarodowy Dzień Barmana.
Dzień Boba Marleya
Bob Marley, właśc. Robert Nesta Marley ur. 6 lutego 1945 w Nine Mile, zm. 11 maja 1981 w Miami – Wokalista, gitarzysta i światowej sławy twórca muzyki reggae.
Bob Marley to legenda światowej muzyki XX wieku. Dla fanów muzyki reggae na całym świecie, był i jest guru. Jednocześnie był pierwszym artystą jamajskim, który zdobył światowy rozgłos. Autor niezapomnianych utworów takich jak choćby „Exodus”, „Iron Lion Zion”, „No Woman, No Cry” czy „One Love”, które do dziś inspirują wielu artystów na całym świecie. W całym okresie swojej twórczości wydał 13 albumów studyjnych, 5 koncertowych i 72 kompilacji. Nagrał też 17 teledysków.
Author= Eddie Mallin via Wikimedia Commons
Dzień Boba Marleya ustanowiono w 1990 roku, który jest też dniem urodzin muzyka. Na Jamajce jest to wręcz święto narodowe – ulice przystraja są flagami rasta, a zabawa trwa cały tydzień – odbywają się koncerty, wystawy, festiwale. Nie tylko Jamajczycy, ale i mnóstwo turystów z całego świata, którzy specjalnie na tę okazję przyjeżdżają, wspólnie śpiewają największe hity artysty. Bob Marley jest wręcz symbolem Jamajki, który przyciąga ludzi z całego świata. Muzeum Boba Marleya w Kingston jest jedną z największych atrakcji na Jamajce, a podczas Dnia Boba Marleya ma tam miejsce uroczysta ceremonia relacjonowana przez media. Podczas niej wypuszczane są gołębie.
„Lepiej umrzeć, walcząc o wolność niż być więźniem przez wszystkie dni swojego życia”
Ten cytatat z Boba Marleya wydaje się mocno aktualny w czasach, w których czujemy coraz więcej zakusów by nam naszą wolność ograniczać. Świadczy też o tym, że Bob Marley, był nie tylko wspaniałym muzykiem, który udostępnił całemu światu muzykę reggae i kulturę Rastafari, ale też człowiekiem, któremu poza muzyką, też chodziło o to by świat wokół niego był bardziej ludzki.
O Bobie Marleyu napisano już wiele sów i można by napisać jeszcze więcej. Ale najlepszym sposobem na poznanie Boba Marleya, jest wsłuchanie się w jego muzykę i poezję. A jak się wsłuchacie, poczujecie rytm wolności…
Międzynarodowy Dzień Zerowej Tolerancji dla Okaleczania Żeńskich Narządów Płciowych
Celem święta jest podniesienie świadomości na temat brutalnego, zagrażającemu zdrowiu i życiu, rytuału obrzezania kobiet, powszechnego w państwach Afryki. Święto obchodzone jest od 2003 roku, z inicjatywy pierwszej damy Nigerii Stelli Obasanjo.
W ostatnich latach udało się wiele osiągnąć w kierunku zniesienia tej brutalnej praktyki. Mimo to, tylko w tym roku miliony dziewcząt na świecie będą zmuszone do poddania się obrzezaniu. Wiele z nich ma mniej niż 15 lat. Obecnie na świecie żyje niemal 200 mln kobiet i dziewcząt, których zewnętrzne narządy płciowe zostały okaleczone.
Zdjęcie: James Fulker / DFID /wikipedia.com
W wielu kulturach, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce Subsaharyjskiej i Środkowej, „rytualne obrzezania” narządów płciowych żeńskich czy męskich stanowi cześć tradycji przekazywanej z pokolenia na pokolenie. Zabiegi te są wykonywane bezpośrednio po urodzeniu lub stanowią element kulturowego wkraczania danej osoby w dorosłe życie. W przeciwieństwie do obrzezania dokonywanego u mężczyzn, które może w pewnych sytuacjach pomóc w utrzymaniu higieny narządów płciowych męskich oraz zmniejsza ryzyko zakażeń przenoszonych drogą płciową, obrzezanie kobiet nie wiąże się z żadną korzyścią dla zdrowia kobiet.
Obrzezanie kobiet, w zależności od rejonu i konkretnej społeczności, może obejmować: usunięcie łechtaczki i skóry otaczającej łechtaczkę, wycięcie całej łechtaczki wraz z częściową lub całkowitą resekcją warg sromowych mniejszych, wycięcie łechtaczki oraz warg sromowych mniejszych i większych.
Okaleczenia narządów płciowych żeńskich mogą powodować wiele długotrwałych powikłań. Warto przy tym zaznaczyć, że zabiegi tego rodzaju wykonywane są niejednokrotnie w warunkach urągających jakimkolwiek zasadom higieny, bez znieczulenia, często zupełnie przypadkowymi narzędziami (np. fragmentem szkła). Wiąże się to z bólem i cierpieniem kobiet w trakcie wykonywania zabiegu i bezpośrednio po nim, a także z wysokim odsetkiem powikłań, głównie zakażeń bakteryjnych, nierzadko zagrażających życiu tych kobiet.
Międzynarodowy Dzień Barmana
To święto obchodzone jest w dniu św. Amanda z Maastricht, biskupa żyjącego w latach 584-679 i będącego patronem winiarzy, piwowarów, karczmarzy, barmanów oraz producentów winogron i win, handlarzy i nomen omen harcerzy.
W tym roku, na to święto, nakłada się niestety bardzo mocno piętno pandemii. Bary i restauracje, które są żywiołem barmanów z powodu obostrzeń są zamknięte. I cały potencjał i talenty tych, którzy wykonują tę profesję idą w niwecz. Bo albo stracili pracę i muszą zarabiać na życie w inny sposób, albo zostali delegowani przez swoich pracodawców do pracy w kuchni lub rozwożenia zamówień do domów. Oczywiście bez drinków, bo sprzedaż alkoholu na wynos przez bary i restauracje jest zabroniona przez polskie prawo.
Dobrego barmana cechuje nie tylko talent do przyrządzania doskonałych drinków, ale i umiejętność słuchania. Można przypuszczać, że nikt nie zna tylu życiowych historii co barmani właśnie… Dobrzy barmani to również czasem i prawdziwi akrobaci. Dobrzy barmani uczestniczą kilka razy w roku w szkoleniach, często podróżując w tym celu do Berlina, Amsterdamu czy Londynu, by być na bieżąco z najnowszymi trendami oraz w poszukiwaniu nowych kompilacji i smaków. Niektórzy uczestniczą też w mistrzostwach świata barmanów organizowanych przez różne organizacje zrzeszające barmanów. W tych mistrzostwach polscy barmani mają spore osiągnięcia włącznie z kilkoma tytułami mistrzów świata.
Dziś niestety nie wypijemy ich zdrowia przy barze, ale że jest sobota, więc możemy to zrobić „zdalnie”. No to – Na zdrowie Panie i Panowie barmani!