W niedzielę (19. stycznia), zmarł Jarosław Furgała. Polski rzeźbiarz i malarz ludowy, kombatant, więzień niemieckich obozów jenieckich. Jarosław Furgała był związany z Dolnym Śląskiem, ale również z Brzegiem, w którym mieszkał. W lipcu ubiegłego roku obchodził swoje 100. urodziny.
– Zacny człowiek, bardzo pracowity i zdolny rzeźbiarz o dużej inwencji i wyobraźni twórczej. Rzeźby Jarosława Furgały spotkały się z niezwykle żywym zainteresowaniem. Od 1973 r. zapraszany był na niemal wszystkie konkursy sztuki ludowej, regionalne i ogólnopolskie. Rzeźbił z dużą łatwością sceny biblijne, historyczne, legendarne, z życia wsi, o tematyce żydowskiej. O jego rzeźby zabiegają liczne muzea, a także kolekcje zagraniczne. Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu posiada w swoich zbiorach jedną z liczniejszych kolekcji jego prac, obejmującą 34 zabytki – wspomina cenionego twórcę Romuald Nowak, kierownik Panoramy Racławickiej we Wrocławiu.
Jarosław Furgała urodził się 5.07.1919 r. w Lubaczowie. W wieku 15 lat rozpoczął pracę w junackich hufcach pracy. W 1938 r., po ukończeniu warszawskiej Szkoły Hotelarsko-Okrętowej, praktykował jako steward w „Bristolu” i „Grand Hotelu”. Po wybuchu II wojny światowej włączył się do obrony stolicy. Placówka, do której należał, mieściła się w katakumbach kościoła pod wezwaniem św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu. Po upadku Warszawy powrócił do matki, do rodzinnego Lubaczowa. Tam w październiku 1940 r. został siłą wcielony do Armii Sowieckiej i wysłany na Daleki Wschód, aż pod granicę z Mandżurią, gdzie stacjonowała armia japońska. Po roku ciężkich ćwiczeń jako jedyny Polak w 78. Pułku Piechoty trafił pod Leningrad, gdzie Niemcy zacieśniali pierścień okrążenia. W 1942 r. został ranny w pierś, z siedmioma odłamkami granatu dostał się do niewoli niemieckiej.
Po wyleczeniu pracował w kopalni węgla łupkowego w Kiviõli w Estonii. Po ewakuacji w 1943, przez Talin i Gdańsk znalazł się w obozie jenieckim w Mühlbergu w Saksonii. W Stalagu IV B doświadczył głodu i poniżenia. Za żywność, która mogła uratować życie, wykonywał proste zabawki i figurki Matki Bożej. Po wyzwoleniu obozu przez żołnierzy radzieckich w 1945, wycieńczony i chory powrócił na krótko w rodzinne strony, ale z uwagi na grasujące bandy UPA postanowił wyjechać na Ziemie Odzyskane. Zamieszkiwał przez kilka lat w Świerznej koło Oleśnicy, potem w Nowym Dworze, Polwicy, Ośnie i Jaworowie.
Przygoda rzeźbiarska Jarosława Furgały rozpoczęła się w 1966 roku. W swoim dorobku ma wiele nagród i odznaczeń, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, „Zasłużony dla Kultury Narodowej”, nagrodę im. Oskara Kolberga, Medal Działacza Odrodzenia Polski, Medal Dolnośląskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. W 2006 roku mianowany został przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego na stopień podporucznika Wojska Polskiego za udział w walce o niepodległość Polski, a 1 września 2018 roku z okazji 79. rocznicy wybuchu II wojny światowej i Dnia Weterana, otrzymał nominację na porucznika Wojska Polskiego. 5 maja 2015 r. za zasługi dla kultury otrzymał we Wrocławiu srebrny medal Gloria Artis, a 17 maja na Zamku Piastowskim w Legnicy podczas Dni Pionierów Osadnictwa na Ziemiach Odzyskanych – Krzyż Czynu Zbrojnego Polskiej Samoobrony na Kresach Wschodnich Rzeczypospolitej Polskiej. W 2019 roku został odznaczony okolicznościowym medalem za zasługi przez Marszałka Województwa Opolskiego.
Przez ostatnie lata Jarosław Furgała mieszkał w Brzegu. Zmarł w niedzielę rano, 19 stycznia 2020 r. Ceremonia pogrzebowa odbędzie się 22 stycznia o godzinie 12.00 na cmentarzu w Oławie przy ulicy Zwierzynieckiej.